Zapraszam Cię do zapoznania się z moim systemem tworzenia dokumentacji technicznej projektu aranżacji wnętrz.
Połączyłem wieloletnie doświadczenie w pracy z programem SketchUp i LayOut oraz moją pasję do automatyzacji i poprawy efektywności. W ten sposób stworzyłem system działania opisujący krok po kroku proces powstawania dokumentacji technicznej z wykorzystaniem programu SketchUp i LayOut.
System Tworzenia Dokumentacji Technicznej.
Wiesz już po co tworzyć szablon dokumentacji oraz na co przy jego tworzeniu zwrócić uwagę. W tym artykule opowiem o kilku praktycznych rozwiązaniach, które sprawią, że obsługa programu LayOut będzie dla Ciebie bardziej intuicyjna i prostsza.
Spis treści
Wybierz sposób wyświetlania wstawionych rysunków
Program LayOut daje możliwość wyświetlania załączonego widoku z programu SketchUp na trzy sposoby.
- rysunek rastrowy – czyli bitmapa
- rysunek wektorowy – czyli obiekty
- rysunek hybrydowy – jako połączenie dwóch powyższych
Różnicę graficzną najlepiej wyjaśnia poniższy obrazek
Jednak w programie LayOut różnica nie polega tylko na wyglądzie. Prawdę mówiąc wygląd jest sprawą drugorzędną. To co istotne to różne sposób pracy z każdym z tych widoków.
Aby wygodnie było wymiarować rysunek najlepiej, jeśli jest on przedstawiony w formie wektorowej. Taki sposób wyświetlania daje możliwość o wiele dokładniejszego pozycjonowania linii wymiarowych. Widok rastrowy również można wymiarować, jednak wiąże się to z koniecznością celowania we właściwy punkt.
Widok wektorowy ma jednak znaczącą wadę. W przypadku obfitych komponentów z dużą ilością wielokątów trzeba mieć albo bardzo wydajny komputer albo dużo cierpliwości. Z mojego doświadczenia wynika jednak, że niezależnie od komputera reprezentacja wektorowa skomplikowanych komponentów sprawia, że obsługa programu LayOut to męka.
Drugi sposób wyświetlania to obraz rastrowy. Sprawdza się on świetnie do pokazywania tekstur. Płytki w łazience nie muszą być technicznymi obrysami, rzut podłóg również może nabrać kolorów. Reprezentacja rastrowa nadaje się również do przedstawiania na rysunku technicznym bardziej złożonych komponentów takich jak łóżka sofy fotele, które nie wymagają dokładnego wymiarowania. Ja w formie rastrowej prezentuje np. wszystkie meble poza meblami kuchennymi.
Zrozumienie różnicy między widokiem rastrowym a wektorowym zdecydowanie ułatwia pracę. Zaplanowanie odpowiednich widoków w odpowiedniej reprezentacji pozwala nie tylko kontrolować to w jaki sposób rysunek wygląda, ale też zapewnić płynną programu i przyspieszyć proces tworzenia dokumentacji.
Potraktuj warstwy jak nałożone na siebie kalki.
Teoretycznie ten sposób działania jest szeroko rozpowszechniony w pracy z programami graficznymi. Warstwy to świetny pomysł na porządkowanie rysunku. Tym nie mniej często umyka nam ta funkcjonalność, a właściwie jeden jej walor.
Domyślnie zaimportowane ze SketchUp’a widoki mają również tło. Gdy nachodzą na siebie, to zaczynają się wzajemnie zasłaniać. Tło jest jednak w tym przypadku opcją. Możemy je wyłączyć co daje nam możliwość korzystania z załączonych widoków jak z idealnie przeziernych kalek. Układając widoki bez tła jeden na drugim możemy przedstawić model w różny sposób tworząc zróżnicowany rysunek techniczny.
Taki sposób działania otwiera zupełnie nowe możliwości. Bez problemu możemy połączyć dokładne odwzorowanie przekroju ścian, symboli elektrycznych, urządzeń sanitarnych z miękkimi meblami takimi jak sofa czy łóżko, przy jednoczesnym zachowaniu ich kształtu na rysunku technicznym. To kolejny sposób działania który sprawia, że obsługa programu LayOut staje się prostsza.
Potraktuj LayOut jako narzędzie do opisywania plików SketchUp
Interfejs programu LayOut może sugerować, że służy on do rysowania. Faktycznie na belce głównej widać narzędzia do tworzenia podstawowych kształtów geometrycznych i linii. Trzeba jednak zrozumieć, że to narzędzia pomocnicze i w zamyśle nie służą do rysowania, a w szczególności do rysowania elementów dokumentacji technicznej.
Lepiej potraktować program LayOut jako narzędzie do opisywania modelu stworzonego w programie SketchUp. Taki sposób myślenia uporządkuje twoją pracę w tym systemie.
Rozumiejąc różnice między widokiem wektorowym a rastrowym łatwo zorientować się, dlaczego tak ważne jest przygotowanie widoków 2D wybranych komponentów w programie SketchUp.
Przez wiele lat Było to dosyć trudne zadanie trzeba było albo rysować to ręcznie albo importować widoki 2D udostępniane przez producentów. Aktualnie korzystam z wtyczki CURIC Make 2D która w automatyczny sposób przygotowuje widoki 2D dowolnego komponentu.
Ważne jest też właściwe nazywanie komponentów. Nazwa to najprostszy element do wyciągnięcia z pliku SketchUp’a. Z pomocą 3 kliknięć nazwa pojawi się na twojej dokumentacji technicznej. Warto dokładnie opisywać swoje komponenty.
Choć wymiarowanie w programie SketchUp jest możliwe, używam go tylko do szybkich szkiców. Docelowa dokumentacja techniczna powinna być wymiarowana w programie LayOut. Korzystając z wcześniej przygotowanych widoków, łatwo zapanować nad wymiarowaniem. Odpowiednie wskazanie punktów wymiaru pozwoli na automatyczną jego aktualizację w przypadku zmian na modelu.
Dostosuj widoczności tagów.
SketchUp od wersji 2000 zmienił nazewnictwo z „warstw” na „tagi”. Jednocześnie dodali możliwość wybierania wyświetlanych tagów w programie LayOut. To zdecydowanie usprawniło proces przygotowywania dokumentacji.
Aktualnie można dowolnie włączać i wyłączać tagi w każdym widoku modelu niezależnie. Dodatkowo każdy tag może mieć zdefiniowaną grubość linii, jej styl jak i kolor.
Dzięki tej funkcjonalności ilość widoków modelu potrzebnych do przygotowania rysunków technicznych znacząco zmalała. Aktualnie w moim systemie wystarczą maksymalnie cztery „kalki” aby stworzyć dowolny dobrze wyglądający rzut techniczny.
Obsługa programu LayOut – podsumowanie.
Oczywiście rzuty to nie wszystko. Osobnym tematem są kłady ścian i przekroje. Wszystkie widoki potrzebne do stworzenia dokumentacji technicznej przygotowuję w programie SketchUp. Zachowując strukturę nazw widoków proces tworzenia pozostałych rysunków można skrócić do kilku kliknięć. Szerzej ten temat opisuję w innym wpisie.
Pamiętaj, że stosując przemyślane zasady obsługa programu LayOut staje się prosta i przyjemna.
Twoja ciekawość wzrosła? Przeczytaj więcej informacji o tym jak tworzyć szablon dokumentacji technicznej w LayOut.
Jeśli spodobało Ci się to co napisałem, masz inne doświadczenie lub z czymś się nie zgadzasz, podziel się swoją opinią w komentarzu.
Uważasz, że te informacje mogłyby być dla kogoś pomocne? Udostępnij ten post swoim znajomym.
Dziękuję!
Jedna odpowiedź do “Obsługa programu LayOut – 4 praktyczne wskazówki”
[…] Obsługa programu LayOut […]